verslagkunstenaarsbiennale

Jack Whitten is geboren in Bessemer, wat in Alabama ligt. Zijn vader was een kolenmijner en overleed toen hij nog een kind was. Zijn plan was om een dokter te worden in het leger, en deed hiervoor een aantal studies. Onder andere een opleiding als piloot
Hierna begon hij een kunstopleiding aan de Southern University in Baton Rouge. Later in 1960 verhuisde hij naar New York. Hier heeft hij een bachelor in Fine Art gehaald. In New York heeft hij toen gewerkt als een kunstenaar en was sterk beïnvloed door het abstract expressionisme.

Van Jack Whitten heb ik een aantal werken gezien de galerij van Giardini. Het gaat om de posters waarop gebouwen zijn afgebeeld.

Het kunstwerk hierboven van Jack Whitten is klassiek opgesteld. Dit geld zowel voor de typografie, welke in een kalligrafische manier is weergeven, als het beeld dat veel klassieke en bruine tonen bevat. Toen ik de ruimte in liep met de serie posters aan de zijkant was ik gelijk erg onder de indruk hiervan. Zelf heb ik altijd gehouden van strakke posters en vormgeving. De posters zijn heel erg gedetailleerd gemaakt. Van een afstand lijkt het geanimeerd op de computer, maar als je van dichtbij kijkt zie je dat alles met de hand is gedaan. De lijntjes die zijn gebruikt om rechte teksten mee te schrijven zijn nog te zien. Daarnaast zijn in de posters meerdere technieken in elkaar geweven. Het gaat hier bijvoorbeeld om kalligrafie, potlood, verf, markers (denk ik), en nog een aantal andere technieken. Samen vormen deze technieken een, in mijn ogen, erg mooi beeld.

De reden waarom deze posters mij zo aanspreken is omdat ik best wel visueel ingesteld ben. Vaak vind ik het belangrijker hoe iets eruit ziet dan wat de boodschap is. Bij de posters is deze filosofie goed te zien. Omdat ik zelf doe aan kalligrafie is het leuk om te zien wat hier mee bereikt kan worden.

In de eerste serie ga ik een aantal werken van Jack Whitten, welke te zien was in de Biennale vergelijken met een aantal werken van Barbara Kruger.

Barbara Kruger is een conceptuele kunstenaar. Het meeste van haar werk bestaat uit zwart-wit fotografie met hierover tekst in wit en rood. Ze heeft gewerkt als vormgever bij bijvoorbeeld een magazine. Vaak bevat haar werk erotische afbeeldingen. Hieronder zal ik een aantal werken van de twee hierboven genoemde kunstenaars met elkaar vergelijken.

De werken van Barbara Kruger zijn in een heel andere stijl opgezet. Heeft nog het meeste weg van Pop-art. Dit is te zien aan te karikaturistische afbeeldingen de structuur waarmee deze zijn afgebeeld. Zoals te zien is op de twee werken van Barbara krijgen de werken een Pop-Art achtige uitstraling door de afbeeldingen die een raster hebben wat lijkt op de bekende stippen structuur van Pop-Art. De werken van Barbara zijn vaak in eenzelfde uitstraling te bewonderen. Vaak is de afbeelding zwart-wit, al dan niet met een raster die ik hierboven heb beschreven. Daarover heen is vaak een rood vlak geplaatst met een tekst. Deze tekst is vaak weergegeven in Helvetica Ultra Bold. De teksten die over de afbeelding zijn geplaatst zijn meestal oneliner achtige teksten en hebben betrekking tot de afbeelding. ''Your body is a
battleground'' bijvoorbeeld.

Als je de werken van Jack Whitten met die van Barbara Kruger vergelijkt zie je meteen dat er een groot verschil zit in de tijd waarmee ze zijn gemaakt. De werken van Jack Whitten zijn erg klassiek en dateren rond de 1935, te zien op de poster op de vorige bladzijde. De werken van Barbara daar in tegen hebben een veel modernere uitstraling. Tegenwoordig is dit ook niet modern meer, maar toch veel minder gedateerd als die van Jack Whitten. De werken van Barbara hebben een veel meer betekenis dan die van Jack. Je word uitgenodigd om na te denken bij de werken van Barbara, terwijl de werken van Jack voor zichzelf spreken.

Hieronder zal ik een aantal werken van John Baldessari vergelijken met die van Albert Oehlen welke ik heb gezien in de Biennale, de afdeling Arsenale.

Albert Oehlen studeerde aan de kunstacademie van Hamburg tot 1981. Dit was de tijd van het neo-expressionisme. In deze tijd werd hij gerekend tot de Neue Wilden. Als ik dit vertaal neem ik aan dat dit betekend nieuwe wilden. Hij maakte in deze tijd indruk door zijn talent volle en snelle schilderwijze. In de latere jaren is zijn werk steeds meer abstract geworden. In zijn latere werken gebruikte hij verschillende elementen in zijn werk. Bijvoorbeeld computertekens, bedrukte stof en bewegelijke lijnen.

John Baldessari is een kunstenaar die zich voornamelijk bezig hield met de conceptuele kunst. Oorspronkelijk is hij een schilder, maar later begon hij fotografie in zijn werken te verwerken. In 1970 heeft hij al zijn kunstwerken die hij had gemaakt tussen 1953 en 1966. Dit deed hij voor een nieuw project genaamd The Cremation Project. Van de as die over bleef van zijn werken zijn koekjes gemaakt die in urnen werden gestopt.

De werken van Albert Oehlen hebben veel weg van Pop-Art en het Dadaïsme. De posters die hierboven te zien zijn, zijn onderdeel van de expositie van de Biennale. Het zijn grote posters, ongeveer 2 a 3 meter hoog schat ik. De werken bevatten willekeurige afbeeldingen die samen zijn gebracht door middel van een collage. De werken bevatten geen vaste compositie, maar er is wel nagedacht hierover. Sommige beelden die te zien zijn, heeft Albert Oehlen bewerkt.